Dostoyevski'nin ilk kitabı olduğu için kitapta biraz da olsa acemilik bekliyor insan. Edebi dilin sonraki kitaplara göre daha zayıf kalacağı düşüncesine kapılıyor fakat hiç de öyle değil. Dostoyevski'nin Suç ve Cezasından, Budalasından aşağı kalır yanı yok. Zaten Dostoyevski bir edebiyat mirasıdır. Onun kitaplarını eleştirecek ya da kitapları hakkında inceleme yazacak kadar derin bir bilgi birikime sahip görmüyorum kendimi sanırım hiç bir zaman da göremeyeceğim. Amacım sadece kitap baskısı ve kitabı okurken bana hissettirdikleri hakkında deneyimlerimi aktarmak. Kitabın dış kapağı kumaşla kaplanmış kitaba çok ağır ve hoş bir hissiyat katmış. Bu benim çok hoşuma gitti. Çeviri gayet iyi, günümüz Türkçesi kullanılmış ve kaliteli bir çeviri yapılmış. Kitap yetim bir kız ve bir katibin dostane ilişkilerinden doğan karşılıklı mektuplaşmaları içeriyor. Toplumun alt tabaka insanlarının yaşam biçimi ve hissiyatları ile ilgili bir çok noktaya parmak basılmış. Çok derin ruhsal tahliller içermese de zaman zaman bayağı vurucu noktalar ele alınmış. Kitabı okurken sıkıldığım yer olmadı gayet akışkan ilerliyor. Genel olarak okuduğumda keyif aldım ve içimdeki Dostoyevski okuma özlemini yatıştırabildi. Keyifli okumalar.

İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Koridor Yayıncılık · 202062,5bin okunma

·

270 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Felsefix Düşünce Topluluğu