Uzun zaman önce, özlem duygumuzun nerede oldugunu arayan insanlar, bir ara bunu buldukları sandılar. Hasret, dediler, kalbimizde yaşar. Ama Max, bunu çok daha iyi biliyordu: Vücudu milyarlarca hücreden oluşuyordu ve bu hücrelerin her biri canını yaktığına göre, bu bir tek şu anlama gelebilirdi: Hasret, içinde her yeri sarmıştı... Ve eğer ruhu da hücrelerden oluşuyorsa, o zaman gayet tabii hasret oraya da yerleşirdi, çünkü Max'ın her yanını tam anlamıyla kaplamıştı. Hiçbir kalpte bunca hasrete yetecek kadar yer olamazdı.