2009 Londra Konferansı. Devlet yöneticileri Afganistan'dan nasıl çekilebileceklerini tartıştılar. Bu durumda zafer görüntüsünün nasıl verileceği konusunda hiçbirinin parlak bir fikri yoktu. Sonunda içlerinden biri, itibar kaybetmeden ve olabildiğince hızlı paçayı sıyırmanın yolunu buldu. Devlet adamları buna "strateji" diyordu. Önemli olan başarıları rakamlara dönmekti. Öncelikle ülkenin altyapısı geliştirilecekti. Orada burada okullar inşa edilecek, okula giden kızlar tek tek sayılacaktı. Elektrik şebekesi genişletilecek, santraller büyütülecekti. Savaşçılar "Abakiler" denen bir tür paralı polis milislerine dönüştürülecekti. ISAF birliklerinin yeni taaruzları için bir savaş planı da yapıldı. ABD savunma bakanlığı planı Londra Konferansı'ndan sonra duyurdu. ISAF sanki tüm Afganistan'da taaruza geçiyormuş gibi. Ele geçirilip kurtarılacak ve barışa kavuşturulacak bir sürü bölge. Bir yapboz oyunu misali.
Plana göre, çatışmalarda ISAF askerleri Afgan askerleriyle birlikte savaşacak, ta ki Afganlar kendi savaşlarını kendileri verene kadar. Sonrasında politikacılar askeri zaferleri ve yeni altyapıyı kendi başarıları olarak yutturabilirlerdi. Afganistan'dan çekilme bile televizyonda "sorumluluk Afganlara devrediliyormuş" gibi gösterilebilir. Bu plan hiçbir sorunu çözemez ama çok iyi yutturulabilir.
·
70 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.