Mutlak ruh, kusursuz ruhtur. Mutlak şüphesiz ki bende, bu bireysel bende, benim özüm ve tözüm olarak vardır, çünkü ben de bu kalıba göre yapılmışımdır. Ama, bütün akıldışı kaprislerim, özelliklerim ve bencilliklerimle bu birey olarak ben, mutlak ruhun ancak bozulmuş bir şekli olabilirim. Mecazî, yani dinî bir dille konuşacak olursak, mutlak ruhun Tanrı'nın ruhundan başka bir şey olmadığı söylenebilir —yani bütünüyle akılcı, her şeyi bilen, her şeye kadir, kusursuz ruh. Ve Mutlak ruhun insan ruhunun son ve her insanda tanrısallık potansiyelinin bulunduğunu söylemekle aynı şeydir.*
* Bu da Hegel’in panteizminin bir kanıtı. Ama Hegel ve He- gelciler panteizmi açıkça kabullenmekten kaçınırlar.Kitabı okudu
·
234 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.