Duygu yoğunluğu o kadar yüksek bir kitaptı ki... 128 sayfa olmasına rağmen kitabı 3 günde bitirdim. Çünkü sayfaları defalarca okudum ve o kadar çok satırın altını çizdim ki... Kitabı bitirip tekrar bir kez daha okudum ki bu hiç yaptığım bir şey değildir. Kitabı neredeyse ezberledim. Bu kitap yalnızca kalbimde değil aklımda da kalsın istedim. Ne demek istediğimi okuduğunuzda anlayacaksınız. 16 yaşında intihar ederek yaşamına son veren Nikolai'in ardından annesi Li'nin oğluyla olan diyaloglarını okuyoruz kitapta. Yasta olan bir anne yüreği kendini yazarak rahatlatmaya çalışıyor. Oğluyla konuşuyor sorularına cevap arıyor.Sorguluyor... Nikolai'in neden canına kıydığını, kendi hatalarını, oğlu gözünden kendini, kendi gözünden oğlunu... Bitmek bilmeyen bir acıyla iç hesaplaşmalar, içsel monologlar... iste bu yüzden kitabın adı Akıl Ermeyince... Konu böylesine yoğun olunca etkiside oldukça fazla... Satırları anlamak, o acıyı hissetmek, sindirmek kolay değil. Okuyun ama defalarca okuyun. Bu kitap kesinlikle bunu hakkediyor. Uzakdoğu edebiyatına hayran biri olarak bu kitabı sizede yürekten tavsiye ederim.

Akıl ErmeyinceYiyun Li · Sahi Kitap · 0111 okunma

·

168 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pınar