Zweig her zaman beğendiğim, hayran olduğum bir yazar oldu. Kendisiyle on iki yaşında Satranç kitabı sayesinde tanıştık, geçen üç yılda bolca kitabını okudum. Yeri geldiğinde kocasını aldatan bir kadını yeri geldiğinde hayattaki amacını arayan bir adamı büyük bir ustalıkla, öyle allayıp pullamadan ama kesinlikle mükemmel bir dille anlatabilmesine hayran kalmıştım, hala hayranım. Ancak aklımda hep şu soru vardı: ''Dünya'nın bu kadar farklı coğrafyalarından, bu kadar farklı seviyelerinden insanı nasıl bu kadar ustalıkla yansıtan bu adam gerçekte nasıl biri?'' Zweig'ın günlükleri tam anlamıyla Zweig'in yazarlığının ilk döneminden intihar edişine kadar geçen dönemdeki değişimini konu alıyor. Hoppa, çapkın ve romantik otuz üç yaşındaki bir adamın yaşanılan onca savaştan, edinilen onca tecrübeden sonra nasıl bezmiş, yorgun ve ümitsiz birine dönüştüğünü görüyoruz. Günlüğün ilk yıllarında gençliğin tüm tutkuları ve aşırı istekleriyle hayatının o döneminde yazdığı eserlerindeki o yumuşak, umutlu ruh hali hakim. Oysa sayfalar ilerledikçe ruhunun üzerinde gezinen kara basan giderek koyulaşıyor ve Zweig'ın eserleri üzerinde etkisini arttırıyor. En sevdiğim yazarın ruh halini anlamam bir yana tarihi olayların insan ruhunda ve toplumda yarattığı büyük çaplı etkilerini anlamama da yardım olduğu için kitaba bayıldım. Yalnız bazı sayfaların haddinden uzun olduğunu da düşünmeden edemedim, yine de Zweig kimdir sorusunu soran okuyuculara önerimdir.

GünlüklerStefan Zweig · Can Yayınları · 1997226 okunma

·

192 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Doğa Yener