Dünyevi varlığın şu ya da bu anında herkes yalnızlığın, ruhun çölünün korkunç deneyimini yaşar. Bütün insanlar, en büyük inisiyeler bile o tanımlanamaz acıyı tadarlar çünkü bu, esasa yaklaşmak için gerekli bir deneyimdir. Başarı kazanmak, arkadaşlarla çevrili olmak iyidir fakat ruhun ve tinin gerçeklerine dokunabilmek için kişinin kendisini yalnız ve terk edilmiş hissetmesi gerekir. Kimsenin kelimenin gerçek anlamıyla terk edilmemesine rağmen: en korkunç sınavlardan geçerken bile her birimiz bizimle konuşan ve bizi gözeten ruhlar ve varlıklarla çevriliyiz.
Sayfa 125Kitabı okudu
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.