"Deli olduğumu mu sanıyorsunuz? Nereden anladınız?" Hepimizin kamburları var, onlarca kamburla yaşıyoruz bu hayatı. Bir de üstüne üstlük bunlar yokmuş gibi davranıp başkalarının kamburuyla dalga geçiyoruz onları işaret ederek. Bu romanın kahramanı gerçek bir kambur olsa da esasında altını çizdiği şey yukarıda bahsettiğim mecazi kamburlarımız:bencilliklerimiz, yalanlarımız, zaaflarımız en çok da ikiyüzlülüklerimiz. Kambur, 90 sayfalık tek oturuşta okunacak minicik bir roman. Ama etkisi büyük. Kambur, 1.kişi ağzından anlatılan bir kendine ve insanlığa sövgü manifestosu adeta. Belli bir olay örgüsü yok. Kahramanımızın kendisi, insanlar ve yaşam hakkındaki düşüncelerini okuyoruz. Olay örgüsü bulunmayan her kitapta olduğu gibi ilk bıraktığı etki büyük ama sonradan unutulmaya mahkum kitaplardan. Ne anlatıldığını unutursunuz elbet ama bu sivri dilli, her bir sözü matkap gibi roman kahramanını unutmazsınız. Şule Gürbüz, bu kitabı yazdığında 18 yaşındaymış. Bu nasıl bir ilk roman, bu nasıl bir yetkinlik, bir insan 18 yaşında nasıl böyle bir şey yazabilir diye düşünmeden edemiyor insan. Coşkuyla Ölmek adlı öykü kitabını okuyup hayranı olduğum Gürbüz meğer daha ilk kitabıyla belli etmiş ne büyük bir yazar olacağını. Kambur'u herkese tavsiye edemem. Bir hırdavatçı dükkânını andıran insanın bodrum katına(bilinçaltına) inmeyi sevenler için sadece...

KamburŞule Gürbüz · İletişim Yayıncılık · 20196,1bin okunma

·

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gorki Okuryazar