Gönderi

İNSANLIK VASİYETİM
Huzurlu olmak için erken Onurlandırmak istemiyorum sizleri hala nefes alabiliyorken. Bedenim değil var olmak isteyen Düşüncelerim henüz özgür ve sizler için değerli değilken. Elinizi tutabiliyor olmamın bir anlamı yok. Fikirlerim ile zihinlerinize ışık olamazken. Çürümüş bir et parçasından daha fazlası değilim hayattayken. Lakin değerli hissediyorum cesaret veren sözlerimi sizler tekrar ederken. Değerleniyor bu et parçası ruhlarınıza, düşüncelerinize dokunduğunda. Büyüyor ruhum, sığmıyor bu et parçasına, Bedenim toprağı, ruhum gökyüzünü arzuluyor. Verdiğim bütün sözleri tuttum. Huzurluyum ve artık hepinizin zihinlerindeyim. Fikirlerim bu et parçasından daha somut, daha gerçek. Zamanı geldi, bedenim artık toprağın altında, Bedenim toprağı beslerken, fikirlerim zihinlerinize besin oluyor. Ruhum ise her birinize cesaret kırıntısı serpmek için göğe yükseliyor. Artık varlığımla sizleri onurlandırmak istemezken, Yokluğumla; bedenim toprağı, fikirlerim zihinlerinizi, ruhum yüreklerinizi onurlandırıyor. Onurlandırdığım her bir zihin ise yokluğumu daha değerli kılıyor.
·
98 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.