Ama insan kendisinde içkin değiştirme ve dönüştürme yeteneklerinin artık farkına vardığından, eş deyişle, doğru bilince ulaştığından:
Ezilmişliğini, isyan hissini, en azından görece bir eşitlik talebini bastırması için bir zamanlar muhtaç olduğu din’in meşrulaştırma işlevine şimdi muhtaç değildir.
Artık bu işleve de bu işlevi yerine getiren din’e de ihtiyacı kalmamıştır. Şöyle de ifade edilebilir:
Üst sınıf sadece maddi olarak yüksek derecede bir tatminkarlığa sahip olmakla yetinmez. Sanat ve edebiyat içsel tatminine de sahip olmak ister ve sahip olur.
İkisine de sahip bulunmayan alt sınıf bu sahipsizliğini meşrulaştırmak için telafi edici dinsel hayallere ihtiyaç duyuyordu.
Ama artık doğru bilinçlenmiş komünist, paylaşımcı toplumda bu hayale de bu hayal kurdurma işlevini yerine getiren “din”e de ihtiyaç duymamaktadır.
Sayfa 82Kitabı okudu
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.