Din yoksullar, yoksunlar, sömürülenler, ezilenler için bir teselli veya teselli sebebi, gerekçesi; bir keder hafifletici ve bir telafi işlevi, hizmeti görür.
Din sömürenler ve sömürü ilişkilerinden fayda sağlayanlar için ise, toplumsal iktisadi egemenliklerini sürdürmelerine yardım etme işlevi, hizmeti görür.
Birlikte ifade edersem:
Bir “ideoloji olarak din” altta olanlar (emekçiler) için bazı psikolojik (rahatlatıcı) işlevler görürken; üste olanlar (burjuva) için bir sınıfsal menfaat muhafızı işlevi görür.
Burjuva bunu, bazen, emekçiler arasında din’i yayarak ve bazen de kendilerine dindar süsü vererek yapar. Neticede ikisi aynıdır.
Yukarıdaki çözümlemelerin hangisi dikkate alınırsa alınsın, Marx-Engels’e göre din egemen sınıfın menfaatlerini koruma kollama, teminat altına alma aracı anlamında bir meşrulaştırıcıdır.
Bu niteliğiyle o, bu dünyada acı çeken insanlar için acıyı meşrulaştırır. Bu meşrulaştırmayı da öbür dünyada üst ve üstün konum vadeden bir “telafi mekanizması” ile yapar.
Çünkü din bir “Afyon”dur, Eskişehir veya Balıkesir değil…
Sayfa 85Kitabı okudu
·
82 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.