köleliğin ve bağımlılığın sonu yoktur. köle isyanları aslında efendi/köle ilişkisinin bir sarmal halinde yeniden ve yeniden üretirler. kuşkusuz bu yeniden üretme kısır döngüsünde sabit kalan, bireyler topluluğu olarak efendi ve köleler (yani efendi ve köle kimlikleri) değil; efendilik ve kölelik konumlarıdır.