Hem anlarsın ki: Şu dünyadaki tezyinat, yalnız telezzüz veya tenezzüh için değil.
Çünki bir zaman lezzet verse, firakıyla birçok zaman elem verir.
Sana tattırır, iştihanı açar fakat doyurmaz.
Çünki ya onun ömrü kısa, ya senin ömrün kısadır.
Doymağa kâfi değil.
Demek kıymeti yüksek, müddeti kısa olan şu tezyinat;
ibret içindir,
{(Haşiye-1): Evet madem herşeyin kıymeti ve dekaik-ı san'atı gayet yüksek ve güzel olduğu halde;
müddeti kısa, ömrü azdır.
Demek o şeyler numunelerdir, başka şeylerin suretleri hükmündedirler.
Ve madem müşterilerin nazarlarını, asıllarına çeviriyorlar gibi bir vaziyet vardır.
Öyle ise, elbette şu dünyadaki o çeşit tezyinat;
bir Rahman-ı Rahîm'in rahmetiyle, sevdiği ibadına hazırladığı niam-ı Cennet'in numuneleridir, denilebilir ve denilir ve öyledir.}
şükür içindir, usûl-ü daimîsine teşvik içindir.
Başka gayet ulvî gayeler içindir.
··
498 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.