Kendimi yıktım. Yıktım, üstünde tepindim, tamam mı? Bir gün boyle kafamda bir ışık yandı! Ne kadar yalanım varsa hepsi, tek tek... Gözümdeki perdeler... ikiyüzlülüğüm, korkaklığım, bencilliğim, hasta ruhum... İçimdeki ukde, her şey benim olsun hırsı... beni anlamadılar, beni sevmediler, bilmem ne ağlaklığı... Biliyor musun hiç bir zaman, hiç bir anda kendim olamamışım ben! Halbuki ne güzel bir çocukmuşum ilk başlarda. Kendimi beğenmedim anlıyor musun? Adımı değiştirdim ondan sonra...
Sayfa 250Kitabı okudu
·
155 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.