Bu ulaşma kah mutlu biter, kâh hüzünlü ama bir şekilde ulaşır hasret. Ama ulaşamamışsa, kavuşturamamışsa toprağa, teslim alınamamışsa sevgili... İşte o zaman bitmek tükenmek bilmez bir acı başlar. Belki her geçen gün biraz daha küllenir ama sonlanmaz hasret. Elleriyle toprağın bağrına koysa o zaman toprağa karışır hatıralar, acı azalır, azalır, azalır."
Sayfa 22Kitabı okudu
·
76 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.