Gerçeklikle düşü buluşturup harmanlayarak büyülü gerçekçilik akımının ortaya çıkmasını sağlayan en önemli isimlerinden Marquez'in büyülü öykü kitabıdır On İki Gezici Öykü. On sekiz yıl içinde devşirilen, çoğunlukla gazete haberlerinden yola çıkılarak notlar alınarak oluşturulan ve tekrar tekrar yazılan bu öykülerin kimisi senaryo olmuş, kimisinin de öykü olamayacağı düşünülerek vazgeçilmiştir. En nihayetinde öykü olarak tasarlanan ve yazılan on iki öykü bu kitabı oluşturmuştur. Öykü türünün gelişimine büyük katkılar sağlayan bu öyküler okuyucuyu fazlasıyla tatmin eden, olağanüstü metinlerdir. Okuma pratiğime baktığımda bir iki öykü hariç diğerlerini büyük bir ilgiyle ve zevkle okuduğumu söyleyebilirim. İyi Yolculuklar, Sayın Başkan'dan tutun Karda Kan İzlerin'e kadar heyecanla okuduğum öykülerdir bunlar. Tedavisi için Cenevre'ye gelen yoksul devrik Başkan'ı tanıyan ve ona saygı duyarak tedavisinde sonuna kadar yardım eden ambulans şoförü ve karısının meseleye bakışı, tedavi olup dönen başkanın özgüveninin yerine gelmesiyle davası ve vatanı için her şeye hazır olduğuna dair bir mektupla durumunu çifte iletmesi çarpıcıydı. Ölü kızının bozulmamış cesedini azize addedenlerin cesaretlendirmesiyle Vatikan'a giden ve cesedi Papa'ya göstermek için ömrünü bu uğurda hasreden babanın mücadelesi takdire şayan değil miydi? Okuyucu için ise yine büyülü gerçekçiliğe örnek bir öykü değil midir? Uyuyan Güzelin Uçağı isimli öyküye ne demeli.Havaalanında gördüğü kadına aşık olan ve tesadüf eseri uçakta yanına oturan bu kadına dair gözlemleri ve tahayyüllleri ile oldukça naif olan adamın kısa aşkı da okunmaya değerdi. "Kendimi Rüya Görmek İçin Kiralıyorum" ve "Ben Yalnızca Telefon Etmeye Gelmiştim" adlı öyküler de son derece çarpıcı öyküler değil midir! Bilhassa "Ben Yalnızca Telefon Etmeye Gelmiştim", trajik bir öyküdür. Bozulan arabasından dolayı eve geç kalacağını eşine bildirmek için telefon arayan ve otoyolda bir otobüs durduran kadının geleceği o otobüse bindikten sonra bir daha eskisi gibi olmayacaktır. Zira akıl hastanesine kendi eliyle yatan kadın bir daha buradan çıkmayacaktır. Yeteri kadar sarsıcı bir öykü değil mi? Ağustos Korkuları da büyülü gerçekçiliğin tipik örneklerinden biri. Tekin olmadığı söylenen şatoya misafir karı koca ve iki çocuğu için her şey normaldir ve yolunda gitmeyen hiçbir şey yoktur. Güzel bir misafirlik ve keyifli bir uyku. Ta ki sabah yeni toplanmış çilek kokusuyla uyanana kadar. Maria Dos Prazeres ise yaşlı bir orospunun mezarlık sipariş etmesi ve mezarı başında ağlayacak bir kimse bulmasını konu alıyor. Köpeğine satın aldığı mezarının yolunu öğreten yaşlı kadın, taksiyle mezar başından evine döner ve taksicinin ziyaret teklifini kabul eden kadın, rüyasını yanlış yorumladığını anlar. Karanlığın içinde gelen ayak seslerini ve yaklaşmakta olan adamın soluğunu hissederek onca yıllık beklemenin sonucunu aldığını düşünür. Sonu düşündürücü olan bu öykü de çok ilginç bir sonla bitiyor ve yaklaşan ayak seslerinin ister istemez azrail mi olduğunu düşünmeden edemeyiz. Senora Forbes'in Mutlu Yazı ve Karda Kan İzlerin adlı öyküler de muhteşemdi. Bilhassa son öykü acemi damatın duyarsızlığı ve önemsenmeyen küçük bir kesiğin yol açtığı hazin son hakkında büyülü bir öyküydü. Marquez'in On İki Gezici Öykü adlı kitabı okuduğum en iyi öykü kitaplarından biri. Büyülü gerçekçiliğe mesafeli bir okuyucu olduğum halde Marquez'in öykülerini zevkle ve büyülenmiş bir şekilde okudum. Öykülerden aldığım zevk müthişti. Öykü bahis konusu olduğunda artık klasik haline gelmiş olan bu kitabı okuyuculara hararetle tavsiye ederim.

On İki Gezici ÖyküGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 2015807 okunma

·

146 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.