ağlamalı ,gülmeli
bazen bu hayatı bu kadar erken tanımasaydım diyorum .
dönüyorum etrafıma bakıyorum insanlar hep hayal kırıklığım. Ya diyorum benim hiç mi hatam yoktu ? evet ,hatalarım oldu olmadı diyemem ama ben kimsenin enkaz olmuş yüreğine gelip bir taş daha gidip eklemedim . Çevremdekiler görmediler gözyaşımı ,acımı ,haykırışlarımı ,neden çok soru sorduğumu hiç anlamadılar .
sen anlatmazsan nereden bilelim biz dediler . Sormadan ben size neyi nasıl anlatayım dedim .
beni hikayemle sevmesin kimse .
ay Müberya bu kadar koşturmak zorunda değilsin !
Müberya hayatı fazla ciddiye alıyorsun
Müberya çok takıyorsun
Müberya ,Müberya !
bende isterdim her ay ailemden gelen parayla geçinmesini ! bende isterdim bir alo diyerek her şeyi ve herkesi etrafıma toplamayı ! ama hayat bunları bana hepsini bir anda yükledi! ben benim her şeyim ve herkesim oldum .
başıma bir iş gelse önce anne gibi kızar sonra sevgi gösteririm her gece kendimi omzumdan öper yatarım ,
dışarı çıktığımda bak akşam oluyor der bir baba gibi kendime kızarım . bir abi gibi kendimi korur kollarım .
sahiden ne gerek vardı şimdi ben hangisiyim ?
anne mi ?
baba mı ?
abi mi ?
yoksa direksiyon başına geçip son ses müzikle şarkıya eşlik eden serseri mi hangisi ?
ben bazen kendimi unutuyorum …
ben ne severim , neyle mutlu olurum ,kimlerle arkadaş olabilirim vs.vs. işte .
bazen diyorum topla etrafına herkesi anlat bakın ben bu yollardan geçtim sizin bir cümleniz beni bir 10 yıl geriye de atabilir,bir cümleniz ben mutlu da edebilir ,bir cümleniz benim dünyamı başıma da yıkabilir.
sonra diyorum tanıtma bırak tanısınlar seni kalan kalır ,giden gider . Sonra bir bakıyorum arkadaşım olan kişiyi kardeş yerine koymuşum Kanka dediğim çocuğa aşık olmuşum .
gerçekler bir bir ortaya çıkmaya başladığında e Müberya kimse yok ! Müberya kimsen mi olmaz !
ama anlayamıyorsun hani bir laf varta ANA ÖLÜR OTAĞ YIKILIR “diye . Yıkılan otagı kimseye anlatamıyorsun .
gel yaşa diyorum bu hayatı bir saat ya !
sen aç bakalım tehdit telefonlarını,cevapla bakalım tehdit mesajlarını !
ulan bir talihsizlik yaşadım “bana kalkıp sen o arabadan neden sağ çıktın denildi ! bir insanın hayatta kalmasına şükredilir,isyan edilmez !
ailem mutluluğum değil ,sınavım oldu !
sevdiğim adam kavuştuğum değil ,nefretim oldu !
tüm olay aslında yaşımın küçük çabamın büyük olmasıydı ! bunun egosunu elbette yaşayacağım !
kitapçıda ,kafede ,öğrenci işlerinde ,muhasebede ve en agırı ise tam bir yıl önce bir iş kurmam gerekti zorluğa ne kadar dayanaklısın diye beni inşaata soktular tuğla taşıdım . 1 hafta boyunca kadın halimle tuğla taşıdım. Kimseye bir gık çıkarmadım ama yeter da yeter ! umumi tuvalet değilim gelen geçen ağzıma sıçmasın artık yeter !
şimdi diyorsunuz bu kız ne anlatıyor sen de haklısın dostum gelip okumasaydın ben burda gelip yazıp çıkıyorum . Çünkü bir gün ben ölürsem bu sayfam hatıra kalsın dünyaya . Müberya diye bir ruh hastası vardı gelir saçma sapan konuşur giderdi deyin .
Demesenizde olur ben hayallerimi insanlar bir şeyler desin diye yapmıyorum .
hadi şimdi git yat 😂 ne yatmak bilirsiniz ne de kalkmak uyuzlar 😁
işte bak bu ya ben buyum abi hayvan gibi üzülür sonra komediye bağlarım 😂
neyse küllüğe ciğerimi bıraktım gidip azıcık hayrıma oksijen alayım 🤣
··
596 görüntüleme
Neyseki sonunda kahkaha attırdın :D
Ulu orta yerde eteğindeki taşları döktün gene.!, Yapacak bir şey yok ki sen kalbi dili bir insan olunca, düşündüğünü de direk söyleyince, seni dinleyen anlar. Ama dinleme özürlü o kadar çok insan var ki konuşmaya değmez.
Birileri derdimi gördün diye bir çabam yok :) eğer kalkıp buna da gülen varsa ya şuna bak kendini anlatıyor diyen varsa yaşsın abi yaşasın ki anlasın . Ben burada kendi kendime konuşup duran bir kadınım :) sahasına veya fazlasına ihtiyacım yok . Kim ne düşünür ne eder gram umurumda değil .
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.