…suskunluğum kelimelerle boğuşuyor
bastırılmış düşüncelerimin yorgunluğu var üzerimde
karanlığa mahkumiyetleriyle cebelleşiyorum
görünmüyor ,duyulmuyor,anlaşılmak istenmiyor hiç biri..
yetkilerini istiyorlar ben den.
her biri bir sorumluluk,bir hak sahibi
hak sadece insana mı özgü sahi?
insanı var edende bir düşünce değil mi
her şeyin tohumu nasıl yok sayılır?
son yolculuklarına uğurlar gibi
gizli bir kefene sarıyorum her birini
her birine bir ölüm cezası
saygıyla ve minnetle.
sizleri yok edenlerle uğurluyorum.
acınız asla bilinmeyecek..
üstünüze atılan her toprakla
anlaşılmamaya, yok olmaya mahkumsunuz
affedin…
b.k