Yılmaz Özdil bugünkü yazısında babasını anlatıyor: "Çalıştığım gazeteden emekli olduğu halde, hayatını gazete bobinleri arasında tükettiği halde, bir daha asla çalıştığım yerlere uğramadı.
Sadece işten atıldığımda, istifa ettiğimde veya yargılandığımda telefonla arardı, “sakın ha” derdi, “hepi topu bir lokma ekmek, bir avuç toprak, sakın geri
·
125 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.