Bencillikle önyargı sanki birbirinden doğmuş gibidir ancak kökleri ilişkili olmakla beraber aynı çıkmazlara sürükleyen farklı tercihlerdir.
Zeki bir insanda önyargılı olabilir ve bencil. Sanat bencillik olmadan olmaz ve haliyle üretme telaşında bir sanatçı bencilliğini üretirken sonırlarını zorlayarak kullanmalıdır ama önyargı çukuruna düştüğünde artık takındığı bencillik sanatsal değerini yitirir ve sıradan birinin düzeyine düşer. Felsefik tesbit ve oluşumlar önyargı bataklığında boy verir.
Ancak bir felsefecinin genişletme ve anlaşılır kılma kaygısıyla ele aldığı ve kendinden öncekilere ait bir hususta önyargı göstermesi artık sıradanlaşmış bir kaçınılmazlıktır. Gel görki filozofun yarattığı her kavram bir önyargı hamlesidir çünkü kendi yaratımıdır. Toplumun ve felsefecilerin yaratmakta algı sınırını zorlayamadığı duruma parmak basan odur. Ancak kavram yaratan filozof önyargıdan korkmaz onun amacı bilinmeyeni düşünülebilir boyuta getirerek belirginleştirmektir. Felsefeciden farkı budur.
mehmet
·
132 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.