olduramadık
Uzun yıllar sonra gördüm bir tesadüf sonucu, karşılaştık kalabalık bir cadde de, çok şaşırmıştım. Kalakaldık ikimizde öylece cansız gibi. Yanımızdan yöremizden geçiyordu insanlar ve biz bütün dünya ya kapatmışcasına kapıları, kimseye aldırmadan, tek bir kelime bile etmeden, merhaba bile demeden öylece bakıyorduk birbirimizin gözlerinin ta ardına. Kolumu kaldırmak ve sessizce dokunmak istiyordum serçe parmağına ama tüm kainatın ağırlığı üstüme yüklenmiş gibi sadece parmaklarımı kımıldatabiliyordum çaresizce.
Dokunmadım. Dokunmadı.
Gittik...
Kitap insanı
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.