Selim Servan Demirel
@Servan_
@kitap_insani_ktp
KARADAĞ/Hergec novi
35 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Tutunamayanlar
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
Her savaşta kazananları tutanlar ve onlarla birlikte kimseye zararı olmayan zayıfları ezerek kuvvetli olma duygusunu tatmin edenler ve onlarla birlikte her zaman ve her yerde her sınıftan ve her ideolojiden ve her düşünceden insanlar arasında daima ön safa geçerek aslan payını kendilerine ayıranlar ve ayırır ayırmaz insanlarla aralarına aşılmaz duvarlar örenler ve böylelerine her zaman haklı çıkarcı bahaneler sebepler yasalar kurallar sınıflamalar bulup çıkaranlar yani her zaman insanları insanlardan ayıranlar ve onları birbirine düşman edenler ve onlara körü körüne uyan kalabalıklar ve gerçeği boğanlar ve onlarla birlikte insanı bu koca dünyada yalnız bırakarak arkadaşlık dostluk sevgiyle yaratacakları sıcak bir elleri olmayanlar yani elsiz gözsüz akılsız kalpsiz ve kansız gerçek sakatlar yani onlar onlar onlar...
Karşımıza oturacaklar.
Oğuz Atay / Tutunamayanlar
#alıntı
Bunları Biliyor muydunuz????
Duyulmamış bir hikayedir, genelde eski gemiciler bilir.
Eskiden fareleri yok etmek için İngiliz gemilerinde uygulanan bir metodtur.
Bir tane fareyi canlı olarak yakalayıp boş bir tenekeye koyarlar ve günlerce aç bırakırlar. Sonra birgün yakaladıkları küçük bir fareyi bu farenin yanına koyarlar.
Günlerce aç kalmış olan fare yeni koyulan fareyi yer.
Sonra bir daha bir daha derken yamyam bir fare elde ederler.
Bu fare artık iyice de semirmiş ve kuvvetlenmiş olur.
Sonra bu fareyi geminin içine salarlar, şimdi ortada tebdil kıyafet gezen güçlü kuvvetli bir yamyam fare vardır ve bu fare rahatlıkla diğer farelerin yanına sokulur ve yakaladığını yer.
Böylece gemi farelerden temizlenir.
Bir nesli yok etmek için uyguladıkları bu metodu, şimdi içimize eğitilmiş, semirmiş, beyni yıkanmış, yamyam fareler sokularak, bizi de yok etmek için kullanıyorlar.
Şimdi aramızdaki bu yamyam farelere dikkat.
Aklını kullan yedirme kendini.
Bağırıyorum, tükeniyorum kurtarın diye çığlık çığlığa, dönüp bakmıyor kimse.
Bir "hiç" lik duygusuna kapılıyorum sonra. Kayıp gidiyor yer gök, biri ayaklarımın altından, digeri tepemin üstünden,
zaman mı beni, ben mi zamanı tüketiyorum bilemiyorum.
Selim Servan Demirel
Yağmur alçaklarda birikiyordu oysa herkesin gözü zirvelerdeydi. Çağın gerektirdiği "adam" olamazdık dışarıda kalmamız bundadır.
Selim Servan Demirel
Buğulu camlara hoh'layarak adını yazdığım ilk insan sendin.
Selim Servan Demirel
Öldüm işte gözün aydın.
Mahşerin ortasındayım, zaman belirsiz, insanlar biçare,
mevsimler yok, giden-gelen yok, yüzlerde hüzün, gözlerde korku, bedenler takatsiz yorgun.
Seni arıyorum seni.
Selim Servan Demirel
Açamadık bir penceremizi güneşe, beceremedik işte üstadım. Yorgunduk, bir hayli zaman yürürüdük uzun ve uzak yerlerden. Tepemizde damımız olmadı ki, Yağan yağmurlarla ıslattık eteğimizdeki ekmeği ve "katığımız" ekmeğimizden birazcık azdı. Sevgiliye nameler dizemedik, okumaya cesaret edemedik iki dörtlüğü. Dilimize doladık eski bir türküyü, kulağımızın bile zor duyduğu bir sesle mırıldanırız sessizce bir harabede.
Selim Servan Demirel
olduramadık
Uzun yıllar sonra gördüm bir tesadüf sonucu, karşılaştık kalabalık bir cadde de, çok şaşırmıştım. Kalakaldık ikimizde öylece cansız gibi. Yanımızdan yöremizden geçiyordu insanlar ve biz bütün dünya ya kapatmışcasına kapıları, kimseye aldırmadan, tek bir kelime bile etmeden, merhaba bile demeden öylece bakıyorduk birbirimizin gözlerinin ta ardına. Kolumu kaldırmak ve sessizce dokunmak istiyordum serçe parmağına ama tüm kainatın ağırlığı üstüme yüklenmiş gibi sadece parmaklarımı kımıldatabiliyordum çaresizce.
Dokunmadım. Dokunmadı.
Gittik...
Kitap insanı
Yabancıyım.
Kendimi yaşadığım çağa ait hissetmiyorum. Yabancısıyım ben bu zamanın. bencilliğin, çıkarın, kibrin, dalkavukluğun, insanın insana kul olduğu, kul edildigi, onursuzluğun, teninden, ırkından, dininden, meşrebinden dolayı hakir görüldügü, ötekileştirildiği şu illet döneme ait değilim. Kaybolmuş gibiyim. Bir daha hicbir zaman yakalayamayacğımı bile bile yitirdigim siyah beyaz yoksunluklarımı arıyorum...
Selim Servan Demirel