Biz şöyle deriz: Halk (dış görünüş/sûret) ve hulk (ahlâk) kelimeleri beraberce kullanılan ibarelerdir. Mesela: "Falan kişinin halkı da hulku da güzeldir." denir. Yani dışı da, içi de güzeldir. Burada "Halk" lafzından murat edilen zâhiri sûretidir (şeklidir). "Huluk" kelimesinden murat ise onun batini suretidir. Çünkü insan gözleri ile görebilen bir bedenden ve basiretle idrak edebilen ruhtan teşekkür eder. Her ikisinin de güzel veya çirkin bir şekli ve biçimi vardır. Basîretle idrak edebilen bir ruh, göz ile gören bir bedenden daha kıymetlidir. Bundan dolayıdır ki Allah (c.c) ruhu kendisine izafe ederek, onun değerini yüceltmiştir.
"Rabbin meleklere demişti ki: 'Ben muhakkak çamurdan bir insan yaratacağım. onu tamamlayıp, içine de ruhumdan üflediğim zaman derhal ona secde edin!' (Sad, 38/71-72)"
Bu ayette beden toprağa, ruh ise alemlerin Rabbine (c.c) izafe edilmiştir. Bu makamda ruh ve nefis aynıdır.
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.