GÜZEL BAKINCA AÇILAN ŞÜKÜR PENCERESİ
Güzel bakamamak her şeye şikâyetle bakmamıza neden olur. İnsanlar, durumlar, her şeyin hep kötüye gitmesinin vesileleridir bizim için. Suçlayacak şeyler bulmanın ve sorumluluktan kurtulmanın bir yoludur da aynı zamanda.
Güzel bakamayan, etrafında onun için yaratılmış milyonlarca şeyi göremez. Güzel bakamayan, her gün yeni bir sabaha uyanmanın, yeni bir umut olduğunu göremez. Güzel bakmayan şükretmesini bilemez. Hâlbuki ayet-i kerimesinde Rabbimiz "Andolsun, eğer şükrederseniz elbette size nimetimi artırırım." diyor bize...
Güzel baktığın her şey, bütün güzelliğini seriyor önüne. "İnsanlara teşekkür eden, Allah'a teşekkür etmiş olur." der Efendimiz. Bir de tersinden düşünsene... İnsandan ve hayattan sürekli şikâyet eden, aslında tüm bunları yaratandan şikâyet etmiş olmaz mı? Allah'ın yarattıklarının, kötü olduğunu düşünmüyor mudur iç dünyasında bir yerlerde?
Olmayana, başkasında olana özendikçe, kendinde olanın şükrünü kaçırmıyor mudur?
Hayat boyu şikâyet edenler, şükür nimetinden mahrum
kalırlar. Şükürden mahrum kalan, önüne serilmiş nimetlerin bir türlü farkına varamaz. Sürekli geçmişe takılır kalır. Her şeyin ve herkesin onun karşısında olduğunu zanneder. Ömrünü kötülerle savaşarak geçirdiğini sanır, yanı başındaki iyilikleri görmeden.
İlk ziynet, diğer tüm ziynetlerin farkında olasın diye "güzel bakmak..." Güzel bakasın ki, başka ziynetlerinin olduğunu da görebilesin... Ve şükredebilesin...
··
241 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.