Teoman
Toplum olarak bazı insanları tanımadan yargılar ve ne olduğuna karar veririz zengin, züppe, serseri gibi. Keza kitabı okumadan önce Teoman hakkındaki düşüncelerim de buna benzer şeylerdi.Ama yanılmışım iyi ki de yanılmışım, toplumda rakçı, repçi gibi daha çok yeni jenerasyona hitap eden müzikleri yapanların bu şekilde yansıtıldığını veya kendilerini bu şekilde yansıttıklarının farkına vardım. Bundan vazgeçmeliyiz çünkü yapılan işin değeri ve verilen emek olduğundan daha az gözüküyor.
Bir kere Teoman bu kitapta çok samimi o yüzden kendisine bayağı bir sempati duydum. Geçmişten beri yaptığı müzik pek ilgili olduğum bir tür değildi fakat kitabı okurken zaman zaman bahsi geçen şarkıları dinledim.Her ne kadar dinleme listeme giremeyecek olsa da parçalarım hikayelerini okuyup ardından dinlemek farklı anlar yaşattı.Samimi bir şekilde anlatıldığı için içselleştiriyorsunuz, araştırıp dinliyorsunuz hikayesini bildiğiniz için parça size daha çok dokunuyor. Eserlerini tasarlarken dayandığı düşünce şeklini burada basit ve bir o kadar da derin bir şekilde anlatıyor.”Tam anlamıyla dinleyecilerin kalplerine bastığınız zaman, hissettiklerini onlardan daha iyi anlattığınızda etkileniyorlar.” işte tam da bunu söylemek istiyordum” duygusu insanları etkiliyor. Çok sevdiğiniz bir yazar aslında çok büyük ihtimalle sizin zaten içinizde olan şeyi söylüyor.
Aslında içimizden biri Teoman, bir çoğumuzun geçtiği yollardan geçmiş hatta belki daha zorlularından. Bazen bazen çok ince analizlerin olduğu bir kitap bir bölümünde Teoman şöyle diyor; “ En eksik şey olmalı insanın hayatında parasızlık. Çünkü insana zaten var oluştan bir sürü derdi var. Bir de para işin içine girerse iyi olmuyor. “ okuduktan sonra seviyorsunuz Teoman’ı ve diyorsunuzki bu adam çok doluymuş be…E Sanatçı olmak da böyle olmayı gerektirir.
