Açlığa katlanılabilirdi. Ama aradan onca yıl geçmesine rağmen o gözlerin ve en acı türden pişmanlığın yakasına yapışmasına katlanılamazdı. Bu düşüncelere sahip olma, başkalarına yardım etme, hayat kurtarma isteği zayıflık değildi. İnsanı insan yapan şeydi bu.
Sayfa 281