Yüzüklerin Efendisi'ni ilk okuyuşumu hatırlıyorum. Üniversiteye yeni başlamıştım ve dehşet bir okuma açlığım vardı. İlk kitabı bitirdiğimde küçük çapta bir şok geçirmiştim. Harry Potter evreninin bir numaralı haini gibi hissetmiştim o zaman. Çünkü elimde olmadan karşılaştırıyordum ve çok ama çok benzerlikler vardı:( O zaman ilk baktığım şey bu kitapların ne zaman yazılmış olduğuydu. Bu bilgi beni bir miktar rahatlattı diyebiliriz. Filmlerine de hayran kalmıştım, zamanla artık hain gibi de hissetmemeye ikisini kendi tarzında-alanında bir numara sevmeye başladım :) Sonra Hobbit'in birinci filmi gösterime girdi. Öyle çok sinemaya gitmem hatta en son ne zaman gittiğimi dahi hatırlamıyorum ama o filmleri sinemada izlemek müthişti. Hem Yüzüklerin Efendisi hem de Hobbit serisi için aynı şeyi düşünüyorum: Kitaplar kadar iyidir filmler de bütün o farklılıklara rağmen. Orta Dünya'nın görünen kısmıdır Yüzüklerin Efendisi ve Hobbit. Buz dağının görünmeyen kısmı ise çok daha geniş. O zamanlar başka kitaplarda okumuştum, masallar, bitmemiş öyküler vs. Bu nasıl bir hayal dünyası, hayal etmek zor. Bir de bu dünyanın arka planını başka başka anlatanlar var, ya öyle görmek istiyorlar ya da gerçekten öyledir. Benim için çok da fark etmiyor. Çok çok geniş bir dünya var karşımda. Çok şeyler yazılabilir. Öyle bölümler vardı ki.:( Kaç alıntı yaptım bilmiyorum, o kadar çok. Bu seride seride en sevdiğim şey sanırım şu: Yüzlerce sayfa sadece Frodo'yu okumuyoruz. Bu çok önemli bence. Ne kadar lazımsa o kadar okuyoruz çünkü burada herkesin kendince bir rolü var. Gollum'un hikayesini okuyunca ona bile acıdım. Mesela Elrond Divanı. Orada herkes aslında bir nevi itiraf ediyor bu hikayedeki rolünü. Çok çok sevdiğim bir bölümdür. Bir de en sevdiğim karakter meselesi var. Ben bir kitapta kendime en yakın bulduğum karakteri değil, o an duygusunu yakın hissettiğim karakteri en çok severim. Bu durumda bu kitapta birini seçmek çok zor. Samwise sen vefasın, fedakarlık timsalisin, Frodo sen seçilmiş kişisin, Aragorn orta dünyanın yükü omuzlarında, Merry, Pipin, Eowyn zor olsa da mutluluğu bulabilensin, Faramir canım Faramir, sen saf iyiliksin, Arwen elf kızı Arwen, Baba Elrond, Boromir, Legolas, Eomer, Bilbo, Tom Bombadil, Radagast , Ağaçsakal ve tabii Gandalf ve hatta aksi cüce Gimli. Seçemem. Çok şeyler yazmak istiyorum ama kendimi tutamayıp yine başka yerlere çekeceğim. Neyse. Her şey burada: Kafamın içinde :) Not: Benim bir sürü yüzüğüm olup hiç birini takmıyor olmamın iki nedeni var. Birincisi takmayı sevmiyorum. Tabi burada da o zaman neden var doğuyor. Hepsinin hikâyesi var ne yapayım. Özellikle serçe parmağımdakini bana hediye eden arkadasim bence beni artık günahı kadar sevmiyordur ama ben oraya takılmıyorum şimdi. Onun bir zaman yüzük parmağıma uyuyor olması ve şu an asla olmaması şoku. Of ne şoku resmen kabullenemiyorum ama ben artık farklı bir kategorideyim. Parmakların çubuk kraker gibi diyen dostlar neredesiniz? :(

Yüzüklerin EfendisiJ. R. R. Tolkien · Metis Yayınları · 201618,6bin okunma

·

491 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren