Jean Louis Fournier, 40 yıllık evliliğinde dul kalmış bir yazarımız. Özellikle eşini de kaybettikten sonra nasıl yalnızlaştığını kendisi de sık sık anlatmış ve Dul isimli kitabına göndermeler yapmış. Belki de kalemiyle tanışmak için o eserini seçmek daha sağlıklı olurdu fakat alacağım sitede stoğu kalmadığından ve ben de tezcanlı olduğumdan bir an önce kendisiyle tanışmak istedim. İyi ki tanıştık! Böyle kasvetli, melankolik metinleri okumayı çok sevdiğimden benim için velinimetti. Şöyle bir alıntı yapmıştım: “Edebiyat olmasaydı, yalnız kaldığında bir insanın neler düşündüğünü hiçbir zaman öğrenemeyecektik.” Edebiyat iyi ki var! Ve iyi ki yazar da aynı fikirde. Yalnızlığın bu kadar içten bu kadar derinden hissedilip bize aktarıldığı, iyi mi kötü mü olduğu konusunda sorgulamaların yapıldığı, zaman zaman yazarın kendi yalnızlığına tatlı bir mizahla yaklaştığı, insanlara sitem ettiği, inanılmaz duygulu, muazzam bir metindi. İstediğinde kendine ait bir alanda kendi fikirleriyle, hisleriyle kimse müdahale etmeden baş başa kalabilen insanın özgür olduğu konusunda da hemfikirim yazarımızla. Bu kendi seçtiğimiz yalnızlık bizim özgürlüğümüz. Bir de yazarın değindiği kişinin kendi elinde olmayan sebeplerle yalnız kalışı ki sanıyorum bu noktada insanın hissettikleri biraz negatif anlamda yoğunlaşıyor. Öyle ki, ısınmak için banknotları yakabilirim, asıl ihtiyacım olan insan sıcaklığına sahip değilim diyor. Sitemi de burada başlıyor kuru gürültüye, kalabalığa… Yalnızlık kavramının üstüne sanırım hiç bu kadar düşmemiştim. Okuduklarımı bu kadar hissedebilmek, hayatımın bazı anlarıyla altı çizili cümleleri bağdaştırmak, bunun üzerine düşünmek bana çok iyi geldi. Çok şey yazmak istiyorum ama ne desem eksik kalır gibi. En iyisi siz bu kitabı okuyun.

Tek Yalnız Ben DeğilimJean-Louis Fournier · Yapı Kredi Yayınları · 20213,715 okunma

·

503 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ecem Akgül