İvo Andric'in 1950 sonrasında kaleme aldığı dokuz hikayeden oluşuyor, kitap. Hepsinin ortak özelliklerinden biri çeşitli yönleriyle Bosna insanını anlatmasıdır. Her biri farklı özellikteki bu kişileri,tarihsel şartları içerisinde ele alır, zamanın ruhunu bu hikayelere yansıtırken okura da bu ruhu hissettirir. Vezirin Fili hikayesi hiç de yabancı değildir. Bildiğiniz Nasrettin Hoca ile Aksak Timur arasında geçen fil hikayesidir. Öyle de olsa halkın zalimden intikam alma biçimi hayli düşündürücüdür. Ben en çok Osatikalıları konu edinen "Tırmanıcılar" hikayesine vuruldum. Kilisenin tepesine konulan haçın yerine konuluşunda görev alan Lesko , kasaba halkının bunu unutmasını kafasına takar ve kasabayı facianın eşiğine getirir . Tamamen şahsi sebeplerle kasabadan intikam alma peşindeki Piskoposun kiliseye hakaret ediliyor gerekçesiyle açtığı dava karşısında yerel hakimin takındığı tavır sanırım Hukuk Fakültelerinde ders olarak okutulmalıdır. Akıl sağlığını yitirmek üzereyken genç karısı Darinka'nın olağanüstü hoşgörüsü ve sabrı Lesko'yu kurtarır. Bu güçlü iradeli kadın hem kendini hem Lesko'yu dönüştürmeyi başarır. Her hikayesi ayrı güzellikte şüphesiz, şunu da ekleyeyim. Son hikayedeki İbrahim Efendi'nin , ki kendisi de bir hikaye anlatıcısıdır, insanın içini acıtan hikayesini bitirdiğinizde üzerinize bir ağırlık çöker. Bu insan olmanın ağırlığıdır.

Sinan’ın Tekkesinde Ölümİvo Andriç · İletişim Yayınları · 202099 okunma

·

476 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seyfettin Ay