بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ Bütün hamdler Allah (celle celalühü)'a mahsustur. Salat ve selam, Rasulüllah (sallallahu aleyhi ve sellem) Efendimize ve onun mübarek âl ve ashabının, kıyamete kadar onlara tabii olanların üzerine olsun. Mesnevi bana öyle farklı hissettiren bir kitap ki, nasıl anlatsam nasıl izah etsem bilemiyorum. Daha doğrusu anlatılabilir mi?.. Ah Mesnevi... Ah kalbimin sızısı; ah ruhumun gurbeti.. Kalbimin çırpınışları, lâyık olamayan, Rabbine ulaşmayı beceremeyen kalbimin sızısı.. Seni okurken ne çok acıdı içim, ne çok uzak kalmışım Rabbim'den ne çok perde var aramızda ve bu perdeleri ben örmüşüm ilmek ilmek ellerimle; amellerimle.. Oysa nazargahı ilahiydi kalp! "Bu akip duran ve gönlün hükmü altında, canın fermanına tabi bulunan iki göz çeşmesi gibi... Gönül dilerse gözler, zehrin, yılanların bulunduğu tarafa gider gönül dilerse baktığı şeylerden ibret alır. Gönül dilerse görülen şeylere bakar gönül dilerse örtülü, gizli şeylere akar. Gönül dilerse gözleri külliyat tarafına sevk eder gönül dilerse cüziyatta hapseyler. Bu beş duygu da (Çeşmelerdeki lüleler nasıl çeşmeye tabi ise) aynı tarzda gönüle tabidir. Onun muradınca ve onun emrine göre iş görür. Gönül ne tarafı işaret ederse beş duygu da eteklerini toplayıp o tarafa gider. Musa'nın elindeki sopa nasıl Musa'ya tabi ise el ayak da apaçık gönlün emrine tabidir. Gönül isterse ayak, raksa girer yahut yavaş yürürken hızlı yürümeye başlar. Gönül isterse el, parmaklarla hesaba girişir yahut kitap yazar. El, gizli bir elin hükmündedir. O gizli el içeridedir, dışarıya teni dikmiş, kendisine onu vekil etmiştir. Gönül dilerse el, düşmana bir ejderha kesilir. Gönül dilerse sevgiliye yardımcı olur. Gönül dilerse el, yemek için kepçedir, on batmanlık gürz. Acaba gönül, bunlara ne söylüyor ki? Bu ne şaşılacak vuslat bu ne gizli sebep! Gönül, acaba Süleyman mührünü mü ele geçirdi ki bu beş duygunun yollarını istediği gibi işaret etmekte!... " (Syf: 213) Ve ruhum.. Gurbetçi ruhum, dostundan ayrı düşmüş, yardan ayrılmış ağyarın eline kalmış zavallı ruhum.. Hiç bu kadar duymamıştım ayrılık çığlıklarını.. Ne çok acı çektirdim sana, ne çok Izdırap verdim sana hain nefsimle bir olup. Izdırabın yetmezmiş gibi dünya zındanında... Dosta kavuşmayı arzularken sen, ben aranıza yollar ekledim kilometrelerce... Özür dilerim, affet beni!... Ahh nefsimin kiri.. İçen, içtikçe kendinden geçen, bu geçici sarhoşlukla dertlerini, sorunlarını çözdüğünü sanan bir ayyaştan ne farkın kaldı? Kadeh kadeh içtiğin dünya sevgisi sana şifa olmadığı gibi derdini artırmaktan başka ne işe yaradı? Bir veli kulun dediği gibi, "Ahh nefsim ah, heder ettin kendini. Ahh (Hasan) ah, yazık ettin kendine!". Ne çok yazık ettin kendine.. Bu dünya çöplüğünü gözünün gördüğü suretten ibaret sandın, inemedin derinine, göremedin hakikatini.. Boş hayaller, gereksiz emeller peşinde koştun. Sahte sevgiler, samimiyetsiz ilgilerle avuttun kendini. Sahi kim seviyor seni? Seni seven kim? Hakiki sevgili, gerçek yâr kim?! Şu fani alemde seni en çok seven kollayan bildiğin anne ve babandan daha çok seven, anne ve babandan daha çok acıyan kim? (Ey nefsim) Gafletin gözünü kör kulağını sağır etmiş. Ben de bu köre bu sağıra kendimi teslim etmişim... "Rabb'im, sen gaipleri bilirsin. Günahtan dolayı bizden intikam alma!"(Syf: 75) Ey dost! Kim demiş Allah'a dost olan canlar ölür diye.. Kim demiş unutulup gider diye, kim demiş? Ben sanki her kitabı elime aldığım da aşk eri Mevlâna Celaleddin-i Rûmî'nin sohbetindeydim... Asırlar önce yazılmış bir eser bu kadar diriyken ya onu yazan? Onu yazan diriliğinden bir şey kaybetmiş midir? Bir başka Hak aşığı ne buyurmuştu: "Yunus öldü diye salâ verirler Ölen hayvan imiş âşıklar ölmez." (Yunus Emre (k.s.)) "Aşk, Allah sırlarının usturlabıdır." (Syf:11) Ya Erhamerrahimin! Sana dost olmak ne kadar zor! Ve ne kadar kolay Sana dost olmak. "Ey kişi! Sen, bu dünya kuyusunun dibinde mahpus kalan bir aslansın. Tavşan gibi olan nefsin, seni nasıl kahretti?" (Syf:83) "Velilerde Allah'tan öyle bir kudret vardır ki atılmış oku yoldan geri çevirirler." (Syf:102) "Allah erlerinin ayakları altına toprak ol!" (Syf:29) Ya Rabbi! Tut elimizden! Bizi dostlarından, âşıklarından ayırma! Bizi bize terketme, dünya ve sevgisine terketme bizi... Âşkından bir zerre de olsa bizleri nasiptar eyle... "Kimin aşka meyli yoksa o kanatsız bir kuş gibidir, vah ona!" (Syf:6) "Şüphesiz, arayan bulur." (Syf:87) Bulmak duasıyla... Selametle...