Yazarın Cinayet Alfabesi kitabıyla karşılaştırdığımda bana göre bu kitap içinde daha çok hikaye bulundurduğu halde daha durgundu.
Hercule Poirot emekli olmak için kendini ikna etmeye çalışıyor gibiydi ve profesyonel kabak yetiştirme işine başlaması için yapması gereken tek şey son oniki göreviydi.
Bunları Hercule efsanesine merak sarınca kendi zamanının Hecule'ü olmak istediği için seçmişti ve genel olarak çok dikkat çeken ve aşikar suçlarla ilgilenirken bu oniki görevi daha insanların dikkatini çekmeyen, önemsiz görünen olaylara yönelikti. (Bunların arasında bakanın karısıyla ilgili siyasete katılan dikkat çekici olaylar da vardı)
Güzel bir kitaptı ama kesinlikle yazarın Cinayet Alfabesi veya Örümcek Ağı kitaplarının önüne geçemez. Eğer dediğim bu iki kitabı okumadıysanız bu kitabı okumanızdansa onları okumanızı önerirdim.
Okunmazsa olmaz değilse de vakit geçirebilmek için güzel bir tercih olabilir. Keyifli okumalar...