" Günün birinde yokluğuma alıştığında ki insanlar her şeye alışırlar, işte o zaman sen de beni tanımış olduğun için mutluluk duyacaksın kendince. Hep dostum kalacaksın benim. Benimle gülmek isteyeceksin. Bazen aklına esecek, pencereni açmak isteyeceksin. Bazen gökyüzüne bakıp gülerken görecekler seni. Aklını kaçırdığını sanacaklar. Ve sen de onlara evet diyeceksin. Ben yıldızlara her baktığımda gülerim diyeceksin." Güzel cümleleri olan hüzün dolu bir kitap okudum... Azla yetinmeyip daha ne bulabiliriz diye yollara düşen insanın, çok olan şeylerle de yalnızlaştığını kelimeler arasında buldum. Uzun bir yolculuğa çıkıyor insan; git-gelleri olan. Peki bu yolculuğunda neyi arıyor biliyor mu? Ben bilmiyorum mesela. Bir çok düşünce, bir çok his, bir çok duyguyu barındıran kısa soluklu bir macera... Okumanızı kesinlikle tavsiye ederim. Okuyun ve insanların Küçük Prens'in deyimiyle; ne kadar garip insanlar olduklarını sizde keşfedin.

Küçük PrensAntoine de Saint-Exupéry · Can Çocuk Yayınları · 2015234,5bin okunma

·

152 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mona Roza