Bir kitap baba ve oğul arasındaki derin bağı ve çekişmeyi anlatabilir, dramdır. Bir kitap İtalyan 19. yüzyıl devrimci gençlik mücadelesini din ile de harmanlayabilir, öğreticidir. Ama ancak entelektüel kadın zekası ürünü bir kitap bunların hepsini bir nakış gibi tek bir kitapta işleyebilir. At sineğinin bir karakter adı olduğunu belirtmek gerekir. Zira kitaba ilk bakışta insanın aklına gelmez. Atı bir sinek rahatsız eder ve romandaki karakter de yönetici ve rahipler sınıfını yazdıkları ve yaptıkları ile rahatsız ettiğinden lakabı budur. Yazar bazı gizemli noktaları, mesela atsineğinin aslında Arthur olduğu gibi, önceden sezdirdiği için kitabın heyecanından eksiliyor ve kitabın eski moda edebi eserlerden olduğunu açık ediyor olsa da okudukça edinilen dünyevi, insani, çağın ortamına dair ve psikolojik gözlemler çokça doyurucu oluyor. İran mitolojisinde oğlunu öldüren baba misali burada da çok seven ama istemeden(!) oğlunun ömrüne mâl olan bir babalık hikayesi var. En nihayetinde oğlunun canı yine babanın iki dudağının arasından çıkar. Kitap, hayatın başlı başına bir mücadele olduğunu, insanın dinini ve hayata bakışını değiştirebileceğini ama değişmeyen duygularının olabileceğini, dinin Avrupa'da sandığımızdan fazla etkisinin olduğunu ve hatta bir idam mahkumunun ruhsal karmaşasını hep bir arada öyle güzel önümüze koyuyor ki, okunmaya değer.

AtsineğiEthel Lilian Voynich · Yordam Edebiyat · 20201,823 okunma

·

386 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.