Kamil Erdem ve Yok Yolcu ile yolumuz bu yıl 68.si verilen Sait Faik Hikâye Armağanı sayesinde kesişti. Bu yıl ödüle Yol Yolcu layık görüldü. Listede çok severek okuduğum öykü kitapları vardı, Yok Yolcu'yu ise ödülü aldıktan sonra okuma fırsatım oldu. Kamil Erdem'in kalemiyle de ilk kez Yok Yolcu ile tanışmış oldum ve çok severek okudum. Çok değişik buldum dilini, anlatımını, sözcükleri kullanımını, lirik yazımını, bazen tek kelimelik, bazen bir nefeste okunan akıp giden upuzun cümlelerini. Kitapta yer alan her bir öyküde Kamil Erdem'in devrimci kimliği, hayata bakışı, çıkarımları, yaşadıklarından damıtıp kaleminden döktüklerinin okuyucuyu sarıp sarmalamasını çok sevdim. Bazen burnunuzda patates kızartması kokuları eşliğinde eski bir devrimcinin her şeye rağmen "yarın" diyen hayatına dalarken, bazen dile gelen bir çıkmaz sokak karşılıyor sizi öykülerde. Bazı öyküler adeta bir dönem filmi gibi zihninizde canlanıyor okurken. Öykülerin geçtiği dönemlerde meydana gelen toplumsal ve siyasi olaylar, edebiyat ve sanat olayları, kitaplar, müzikler, Cumartesi anneleri, katledilen devrimci gençler ( burada Taylan Özgúr'e bir selam var) darbeler, hayatın zorlukları, köylerini boşaltmak zorunda kalıp İstanbul'a göçen aileler, eski günler, eski yaşanmışlıkları sorgulama, bugünü ise anlamlandırmaya çalışma, o günlerden bugünlere bakma, kısacası mücadele ile geçen ömürler çıkıyor karşımıza. Ben çok severek okudum Yok Yolcu'yu. Kamil Erdem'in kalemiyle de tanıştığıma ayrıca mutlu oldum. "İşte nerede başlayıp bittiği bir türlü kestirilemeyen hayat, "yarın" demeye devam ediyor." Keyifle okunsun...

Yok YolcuKâmil Erdem · Sel Yayıncılık · 2021127 okunma

·

1.290 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.