Canetti'nin ilk ve tek romanı, yirmili yaşlarda yazıldığına hayret ettiğim şaheser, başyapıt. Kitabı okumaya başlarken henüz ilk sayfalarında idrak etmeye ve aydınlanmaya başlarsınız. kitap başlarda çok durağan gibi görünse de burada amaç körleşme'ye doğru giden süreci kavramak zaten. Romanın baş karakteri kien müthiş zeki bir sinolog, bilim adamı ve profesördür. tonlarca kitapları olan kien insanlardan nefret eder, kadın nefreti, insan nefreti, çocuk nefreti üst düzeydedir çünkü onları birer cahil olarak görür. meslektaşlarını bile küçük gören kien bir gün bir kadınla evlenir. evlendiği kadın therese, kien'ın yanında hizmetçi olarak çalışmıştır ve sekiz yıl boyunca ne dediyse eksiksiz yerine getirmiştir. işte her şey de bundan sonra başlar. “körlük, zamanı ve mekânı alt etmeye yarayan bir silahtır; varlığımız tek dayanağını duyularımızla, gerek yapıları gerek kapsamları bakımından pek yetersiz olan duyularımızla kavradığımız birkaç kırıntının dışında, sonsuzluğa dek uzanıp giden bir körlükte bulur. evrende egemen olan kuram, körlüktür. körlük, birbirlerini görmeleri halinde beraberlikleri düşünülemeyecek nesnelerin ve yaratıkların yan yana bulunmalarına olanak tanır. zamanın artık çekilmez olduğu, taşınması olanaksız bir yüke dönüştüğü noktada koparılabilmesi ancak körlüğün yardımıyla düşünülebilir”

KörleşmeElias Canetti · Sel Yayıncılık · 20213,544 okunma

·

1.522 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.