içindeki saflığı kaybetmenin ödülü büyümek mi be cezmi? hançerleri tutan tüm eller öyle güzel ve zarif ki… ah insan güvene eğiyor başını cezmi, güvene! giyotinin inişini duymuyor mu sanıyorsun? duyuyor elbet: güzel bir soprano gibi… hatta fısıltılar ile gelmiyor çoğu ihanet, tuzak. kulaklarımızı sanrılara boğan bir güç var. duyduklarımızı süsleyen, serapların inşa malzemesi: sevgi, güven, saflık gibi yüce, insani duyguların elbette ki bazı bedelleri var. sürekli güvensizlik, şüphe ve sevgisizce bir ömür geçirmenin bedeli yanında çok, çok küçük bir bedel ha cezmi, ne dersin?… *
·
186 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.