Önüne bir sayfa alıyorsun, cümleler akıyor , en doğruyu bulmak için, anadilinin ahengini de ıskalamadan , bazen karekterin ruhuna bürünüyor, bazen yazar oluyor, dünyaya onun penceresinden bakıyorsun.Sokağın iki yakasındaki cumbalardan birbiriyle konuşan iki komşu. An geliyor penceler iç içe geçiyor , yazar çevirmene karışıyor çevirmen yazara...
“Bir çift sürmeli gözde yitip gidiyorsun.”
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.