Bazı kitaplar sizi alır taa derinlere götürür. Silinmeye yüz tutmuş bir anınızı hafızanızda canlandırır. Ben bu kitaba başlar başlamaz daha ilk öyküde anneanneme gittim… Daha birkaç sene öncesine kadar çocuk gibi önüne oturup saçlarımı örmesini, çoook daha eskiye gidince de eline bir tas alıp çalmasıyla benim kendimce oynamamı, elimden tutup götürdüğü düğünleri, altın günlerini ve daha nicelerini hatırladım. Tabi o zamanlar sağlıklıydı, bizimleydi. Artık bir melek… Esra Gayretli’nin babaannesine mektubu işte beni böyle derinden etkiledi. Her kız torunun bu hisleri yaşayabilecek kadar şanslı olmasını dilerim. Kitabın devamında yine otobiyografik öğeler içeren hikayelerde hem güldüm hem durgunlaştım. İnsanın içindeki iyiliğin, merhametin ve de sevginin önemle vurgulandığı satırları not ettim. Her hikayede yaşadığım farklı dönemlere gittim. Kitapta öyle doğru tespitler var ki bir tanesini paylaşmadan geçemeyeceğim; “Evdeki eskileri atıp yerine çamaşır sepeti alan büyüklerimize selam olsun; çocuklarınız başkalarının eskilerini satın alıyor.” Bir düşünün bakalım günümüzdeki modayı… Yazarın ilk radyoculuk deneyimindeki heyecanını onunla paylaştım, mahallenin delisinden korkarken yaşadıklarını hissettim. Güzel türkülerimizi dilime doladım… Kısacası kitabı bir çırpıda bitirdim. Emeğine sağlık, umarım başarıların katlanarak artar. Ben kitabını samimiyetle sevdim, okuyacak herkese keyifli okumalar dilerim

KırkyamaEsra Gayretli · Liman Kitap · 06 okunma

·

75 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğçe