Sevgin bütün varlıkları kucaklamalı; onu, beni, onları değil. Bütün varlıkları, yani Tanrı’yı. Kurtuluş, Kesret’ten Vahdet’e dönüş. Tanrı’nın içinde kaybolmalısın. Ummana dökülen ırmaklar gibi, benliğinden sıyrılmalısın. Ne kalıbın, ne de adın kalmalı. Tanrı nedir diye soruyorsun, Tanrı sensin.