Hatırladıkça..
Önce, bir geminin koca bir dalgada yükselmesi gibi hissediyorsun... sonra korkunç bir uğultu, şiddetli sarsıntılar...
Durmuyor, gittikçe artıyor...
Sıçrayıp kalkıyorsun ama ayakta durulabilecek gibi değil... ne yapacağını bilemeyecek durumdasın... Bunu şaka sanıyorsun; biri şaka yapıyor olmalı, böyle bir sarsıntı gerçek olamaz diyorsun; şoktan gülenler bile oluyor!..
Dehşete kapılıyorsun, üstüne yürüyen duvarlar; "koş! diyor, kaçsana!..."
Hemen mantığın giriyor devreye; "bir yere sinmelisin.."
....
Sevdiklerin geliyor aklına...
Çığlıklar, çığlıklar...
Sonra bir sızı, ve...
Sessizlik.
17 Ağustos 1999
Tüm kayıplarımıza..🙏💐
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.