Gündelik hayatta hiçbir zararı ve yararı da olmamak mıdır iyi olmak? Hem zararsız hem de yararsız insanlar mıdır iyiler?
Hayatında bir kitabın sayfalarını dahi aralamamış, bir dizeyi anlamamış, toplumsal acılara değil, sadece ucuz umutlara, bencilce mutluluklara sahip çıkmış, hayatın hiçbir alanında adaleti bir kez olsun sorgulamamış insanlar gerçekten iyi midirler?