Affet beni! Affet beni!
Ah, Marguerite, memnuniyetle
Uzanırdı bu kollarım sarmaya seni:
Ama çaresiziz, görsene!
O büyük boşlukta
Sana uzanmış kollarım beklemekte.
Ama bir deniz kükrüyor aramızda
Mazilerimiz bambaşka
MATTHEW ARNOLD,
"Veda" (1853)
Sayfa 188 - şu anda charles'ın hislerinin tarifiKitabı okudu