Küçürek öykünün Türk edebiyatındaki en önemli temsilcilerinden olan 
Ferit Edgü’den okuduğum ilk kitap. Kitaba başlar başlamaz şimdiye kadar neden okumadığımı sorguladım kendi kendime. Doğru insan doğru zaman deriz ya genelde aynı şey kitaplar için de geçerli bence. Doğru kitaplarla doğru zamanda kesişmeli demekki yolumuz.
Yazar Mavi dergisinde şiir yazmaya başlayıp daha sonra düz yazıya yönelmiş ve varoluşçuluk akımını etkisinde romanlar ve öyküler yazmıştır. Bu sebeple Sartre, Camus ve Kafka gibi isimlerden etkilenmiştir.
Roman nedenini bilmediğimiz bir şekilde Hakkari’ye sürgün edilen bir kahraman üzerinden yabancılaşma ve belirsizlik duygularını yansıtır. Ferit Edgü’nün askerliğini Hakkari’de yapmış olması romanda otobiyografik izlerin olduğunu düşündürdü bana eğer yoksa da Hakkari onun edebi dünyasını çokca etkilemiş.
Kahramanımız bir öğretmen. Dilini bilmeyen,dilini bilmediği insanlar arasında mücadele eden her gün sebepsiz yere bebek ölümleriyle karşılaşan ve bunlara bir türlü engel olamayan bir öğretmen. Dilekçeler yazıyor yardım istiyor ama bir dönüş olmuyor. Hastalığa, ölüme , çaresizliğe mahkum edilmiş bir köy ve bu köyde hayata ve kimsesizliğe dayanmaya çalışan bir öğretmen.
“Bir dilekçe göndermişsiniz, çocukları aşılamaya geldik. Ölüleri de aşılayacak mısınız? diye sordu öğretmen. Açalım mı mezarları?”
“Hoca, benim kardeş hasta, diyor.
Nesi var? diyorum.
Ateşi var çok, diyor. Ölecek.
İlaç vereyim mi? diyorum.
Hayır, portakal ver, diyor.
Portakal yememiştir hiç.”
Yazarın üslubuna gelecek olursak “şiir gibi roman” desek yanlış olmaz sanırım. Bilinçli bir üslup ama daha önce görülmemiş bir tarz. Bazı sayfalar 3 5 cümleden oluşmuş paragraftan ibaret fakat sayfalarca yazılmış kadar derin. İki bölümden oluşmuş olup bitenler alakasız gibi gözükse de parçalar birleşip bir bütün haline geliyor. Yazar romanda kendini gizlememiş sık sık okuyucuya seslenmiş yorum yapmış. Bu da benim aklıma Ahmet Mithat tarzını getirdi.
Nuh, hangi dilden konuşmuştu teknesine doluşan hayvanlarla? İşte bir soru daha sevgili okuyucu. Bir tufan resmi ara kitaplarda, incele ve cevabı, bu kez sen ver. Çünkü, biliyorsun değil mi, okur olmak da biraz öğrenci olmaya benzer.
“Gerçekte bu kitabın yayımlanıp yayımlanamayacağını bile bilmiyorum. Aslında, yayımlanmaması daha doğal olurdu, öyle .
değil mi ? “
Değil.. iyi ki yayımlanmış iyi ki yazmışsın iyi ki okumuşuz. Büyük bir keyif, büyük bir haz aldım. Herkese tavsiye ederim. İyi okumalar.
·
1.270 görüntüleme
Daha önceden de bu kitabın alıntılarına denk gelmiştim dikkatimi çekmişti. Senin de alıntıların ve incelemenden sonra okumak şart oldu. Çok güzel bir inceleme olmuş yüreğine sağlık 😊👏👏
evet bir an önce okumalısın seveceğine eminim ☺️ teşekkür ederim 🌸
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.