Elimde tozlu defter, yerimden bile kıpırdayamadan okuyordum. Babam da çocuk olmuş, genç olmuş. Hem de benim gibi bir genç olmuş. Benim kızdığım her şeye o da kızmış, benim yaptığım her şeyi o da yapmış. Yapmış da, anlamadığım bir şey var. Bunları hangi ara unutmuş? Sanki o genç gitmiş bizim eve yepyeni bir adam gelmiş, yazdıklarının hiçbirini yaşamamış, bu duyguları hissetmemiş, genç olmadan birden hoooop diye baba olmuş bir adam gelmiş.
Sayfa 205Kitabı okudu
·
164 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.