Gönderi

İlyuşeçka♡
"Babacığım, mezarımı toprakla örttükten sonra üzerine bir ekmek kabuğu ufala," dedi. "Serçeler gelir; seslerini duyar, yalnız olmadığıma sevinirim."
Sayfa 1018 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
970 views
Lα̂lin okurunun profil resmi
Babası...Evlâdı defin edilip eve geldiği esnada; ↺ "Donmuş yolda karın üstünde debelenirken hırpalanmış çiçekleri kadına (çocuğun annesine) uzattı. Tam o anda köşede, İlyuşeçka'nın yatağının yanında çocuğun yan yana duran ayakkabısını gördü. Ev sahibi koymuştu oraya; eski, rengi atmış, derisi kırışmış, yamalı bir ayakkabıydı... Snigirev(babası) bunları görür görmez ellerini havaya kaldırarak o yana attı kendini, oğlunun kunduralarının üstüne kapanarak birini kaptığı gibi tükenmez bir özlemle öpmeye, "İlyuşa'cığım, anam, babam İlyuşa'cığım! Ayacıkların nerede senin, ayacıkların nerede?" diye hıçkırmaya başladı."(syf.1021)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.