Veee sonunda Tutunamayanlara zor da olsa tutunup bitirdim.:)
Öncelikle bir Türkçe öğretmeni olarak dilini, üslubunu ve yazılış tekniğini incelemek istedim. Kitabın cümleleri farklı ve birbirine bağlanmaları aşırı iyi bir şekilde yazılmış.
Kitabı baştan sona anlatan Turgut Özben sen ne kadar dokunaklı bir ruha sahipsin böyle selim için verdiğin mücadele ve onun seni bıraktığı merakı tüm okuyucu hissetmiştir.
Oğuz Atay'ın en özel en bilindik ve okumak için cesaret ve sabır isteyen eserlerinden biri olan Tutunamayanlar hayata tutunamayan Selim'in hayatından kalan anılarını, olmayan yaşama sevgisini ele almıştı fakat Selim'in bitmiş tükenmiş mutsuzluğu, bekleyişi, Umutu kaleme alınmıştır. Selim'in hayatı çatlak bardakdaki su gibiydi. Yaşasa da yaşamasa da hayatı tükendi Selim sadece vücuden yaşıyordu. Ruhen, kalben çok yorulmuştu.
Kitabı okumadan önce intihar temalı bir roman olduğunu biliyordum. Beni etkileyen buydu. Kitaba başladıktan bayağı sonra ilk defa selim kendini öldürdü cümlesi ile çok duygulandım ve fazlasıyla etkilendim. Çünkü Atay Selim'i o kadar güzel anlatıp, anlatırmış ki hayran kaldım. Selim karakterine alışıldıktan sonra sürekli intiharın nedeni sorgulanır fakat zaten Selim'in zaten hayatta iken öldüğünün farkına bı türlü varılmaz
İçimin yeni heyecanlar için dolduğunu hissetmiyorum. Fakat, bilmeden yeni yaşantılara hazırlıyorum kendimi. İçimde bir Selim ölürken kalan bütün gücüyle yeni bir Selim yaratıyor.
Alıntısı ile Turgut ile Selim'in dostluğu kitabın ana çizgilerini belirleyen en güzel etkendi. Arkadaşının ölümü ile çeşitli sorunlar yaşayan, ailesinden, işinden ve hayattan soğuyan Turgut arkadaşı gibi ölümü bekleyen fakat bir o kadar da ölümden korkan bir karakterdir. İşte bütün dünyanın, insanların korkusu bu ölümü biliyoruz, bekliyoruz, yaşıyoruz fakat korkuyoruz gerçek dünya ile oluşacak bağlantımızın varlığından korkuyoruz.
Bu kitaba başlamadan önce çok ikilemde olduğumu söylemeliyim öncelikle. Çünkü bazı yazarları anlamak için belli bir birikimin olması gerekir. Oğuz Atay ve Tutunamayanlar kitabı da bu kategoriye dahil kalın ve yoğun bir anlatıma sahip olan bu kitap başta da belirttiğim gibi cümleleri çok ağır ve anlaşılması biraz ağır bir üslup ile yazılmıştır. Kitabı çapraz okuma yaparak bitiren okuyucular vardır elbette ama ben kitabın sakin ve rahat bir zamanda okunmasını tavsiye ederim. Çünkü ancak o şekilde kitaba odaklanılabilir.
Biyografik bir dille yazılmış şaheserin bu kadar çok okunmasının, bu kadar çok yarıda bırakılmasının, bu kadar çok beğenilmesinin, bu kadar çok eleştirilmesinin nedeni kitabın bir bütün olarak ele alınmamış olmasıdır. Yazar bir sayfada anlattığı olayı bir önceki sayfadan tamamen soyutlamış olmasıdır.
Uzun bir zaman dilimine yayarak okudum. Çünkü anlayarak, hazmederek okumak istedim. Bazen sıkıldığım yerler olmadı değil ama genel olarak insanın psikolojisine hitap eden biyografik bir formata sahip bu kitabı bitirmek ayrı güzeldi.
Kitabın sonlarına doğru anladım ismini hakkıyla kullanan bir kitap hayata, aşka, işe, umuda, aileye, insanlara en çok da kendine tutunamamak bu olsa gerek. Selim ve Turgut'un yani sıra hayalî karakterlerin en önemlisi olric'in yer aldığı efsane bir kitaptı. Çok beğendim 1970 lerde roman ödülüne layık post-modern bir anlayışla yazılmış oğuz Atay'ın en önemli klasiği okunmaya değer bir kitap.
Herkese iyi okumalar:)
Oğuz Atay yakın arkadaşı 
Vüs'at O. Bener etkilendiği… 
Tutunamayanlar gizli kahramanının Vüs’at O Bener olduğunu öğrendikten sonra bir kere daha okuma kararı verdim. Bu güzel incelemeye ufak bir katkım olsun istedim.