"Sürü yazgısına gitsin, Ayrıca ise kendi dağına tırmansın. Gerçeğe yakın olanlar hep çölde yaşamışlardır." demektedir, Zerdüşt. Nietzsche'nin, saltık yalnızlığın bu 'korkunç deneyimi'ni kendi elleriyle nasıl örgütlediğini, hatta yalnızlığı yalnızca trajik bir koşul değil, aynı zamanda etkin bir erdem yaparak, 'yandaşların yandaşı' olmaya nasıl karşı çıktığını biliyoruz.