Hakikati başımı çatlatırcasına bildiğim için terk edemiyorum. Teslim olmak istiyorum. Daha çok. Daha düzgün. Eskisi gibi. Beni sarsın ve sakinleştirsin istiyorum.
Ancak doğduğumdan beri içimde ve dışımda kaynayan öfke, keder ve yalnızlık yıkıcı bir kötülüğe teslim olma arzumu kamçılıyor. Bu güçlü akıntıya set çekmek zor ve yorucu. Ömrüm bu çizgide geçti. Başka bir şey yok.
Tam bu yüzden Şule Gürbüz'ü çok seviyorum.