Hadislerin Yazılmama Emri Üzerine
“Benden (duyduklarınızı) yazmayın.Kim benden Kur'an dışında (duyduğu) bir şeyi yazmışsa,onu imha etsin. Bende duyduklarınızı başkalarına nakledin, bunda beis yok.Kim kasden bana yalan isnad ederse, cehennemdeki yerine hazırlansın.”
Hadiste altı çizilen ifade ortaya koymaktadır ki,hadis yazma yasağı onun otoritesini reddetme sebebine bağlı değildi.Gerçek sebep şu idi ki, Kur'an-ı Kerim vahyinin başlangıcında,Hz.Peygamber'in (s.a.) sahabileri Kur'an'ın üslubuna tam olarak aşina olmuş değillerdi,Kur'an-ı Kerim de ayrı bir kitap formunda toplanmış değildi.O günlerde bazı sahabiler,hadisleri Kur'an metniyle birlikte yazmaya başlamışlardı.Hz. Peygamber (s.a.) tarafından yapılan bazı Kur'an-ı Kerim açıklamaları,bazı sahabiler tarafından,aralarında herhangi bir ayırım olmaksızın Kur'an ayetleriyle karışık olarak yazılmıştı.Bundan dolayı bu durumun Kur'an ayetlerinin hadislerle karışmasına yol açmasından endişe edildi.
Bu arkaplan çerçevesinde Hz. Peygamber (r.a.) bu uygulamayı durdurdu ve Kur'an-ı Kerim dışında yazılmış herhangi bir şeyin imha ya da ihmal edilmesini emretti.Bu arada o günlerde yazı kağıdının da son derece kıt olduğunu akılda tutmak gerekir.Hatta Kur'an-ı Kerim ayetleri bile deri parçaları,ağaç kabukları,hayvan kemikleri ve bazen de taşlar üzerine yazılıyordu.Bütün bu şeyleri bir kitap formunda bir araya getirmek çok zordu ve eğer hadisler de aynı şekilde yazılmış olsaydı,Kur'an-ı Kerim yazılarıyla hadis yazılarını birbirinden ayırmak daha da zorlaşırdı.Kur'an üslubuna aşinalığın eksikliği de karışıklığın oluşmasına sebebiyet verebilirdi.
Sayfa 91Kitabı okudu
··
140 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.