Mevzu bahis Shakespeare olunca beklenti de artıyor. Kitabı hiç sevmedim. Kış Masalı’nı okumasam bu kitaptan hiçbir şey anlamazdım. Karakterler iyi işlenememiş, ruhsal bir derinlik yok. Parça parça karakterlerin nasıl tanıştığına dair bilgiler var o kadar. Sanki tamamlanmış bir eser değil de taslak gibi.
İki eseri karşılaştıracak olursam;
Orijinal eserde Leontes eşini ve arkadaşını suçlarken bunu tamamiyle kendi kuruntularına dayanarak yapmıştı. Zaman Boşluğu’nda ise Xeno ve Mimi fazlasıyla yakın hatta Xeno Mimi’ye aşık olduğunu da itiraf ediyor sadece Mimi’ye de aşık değil Leo’ya da aşık aynı zamanda. Bu durum orijinalden tamamiyle farklı. Orijinal eserde Tanrı’lardan gelen kehanetin sonuçları Leontes’in aklını başına getiriyordu. Kış Masalı’nda da DNA testi sonucu öne çıkarılabilirdi ama Leo’nun testi istememesi şeklinde geçiştirilmiş.
Orijinal eserde “Zaman” da bir oyuncu ve bize zamanda atlayışları açıklarken Zaman Boşluğu’nda her şey çok yüzeysel anlatılmış. Daha fazla ayrıntı verilebilirdi, madem olayların 21.yüzyılda geçtiği bir roman o zaman neden her şey havada kalıyor?
Teknolojiye yer vermek adına Xeno’nun bilgisayar oyunundan bahsedilmiş. Farklı bir evren kurgusu verilmiş bu vesileyle.
Kitabın başında orijinal esere dair bilgi verilmesi güzel düşünülmüş orijinal eseri okumaya fırsatı olmayanlar için bu kesinlikle bir artı. Eserin sonunda da kısa bir Shakespeare oyunları değerlendirmesi var.